तुज्या ओठाजवळचा तिळ
जिव घायाळ करुन जातो
का अशी लाजुन हसतेस सखे
माज्या ह्रुदयाचा एक ठोका चुकुन जातो..

................................................

सावळी ती तुझी काया
आणि पसरलेला तो सुगंध,
पहाटेच्य त्या गुलाबी प्रहरा
मन होऊन गेले धुंद

..................................................

खुप त्रास होतो मला
जिव कासावीस होऊन जातो
ओळखीचा कुणी समोरुन
जेव्हा ओळख न दाखवता निघुन जातो

..................................................

काही चुका मी केल्या
मला त्या मान्य आहेत
पण तुलाही मी उमगलो नाही
यातही का चुक माझीच आहे?

-- आनंद काळे (तुमचा आनंद)

1 comment:

Anonymous said...

Hi Anand.........
Charolya khupach chan aahet...